وقتی دوازده سالته مطمئنی باید دنیا رو عوض کنی / وقتی سیزده سالته قهرمان همه ی داستان ها و فیلم های دنیایی / وقتی چهارده سالته توی اینده ی بهترینی / وقتی پانزده سالته فکر می کنی با همه ی دنیا فرق خواهی داشت / وقتی شانزده سالته نقشه های زندگیت رنگین ، عشقت از همه ی ادم های دنیا بهتره / وقتی هفده سالت شد / وقتی هجده سالت شد / وقتی بیست سالت شد کم کم همه چی واقعی میشه / تو می خندی زندگی می کنی گهگاهی خوشحالی به اینده فکر می کنی اما تو هم مثل همه ی ادم های دیگه نه قهرمان میشی نه شاهزاده و نه عوض کننده ی دنیا / تو میشی یه ادم یا یه عالمه زندگی واقعی و آرزوهای فراموش شده !
خیلی چیزها قدم به قدم ساخته می شوند دیبا: زندگی، آینده، نردبان، سرپناه، اندوخته و ... و یک رابطه دوستانه. این هم از همان چیزهایی ست که قدم به قدم ساخته می شود و یکهو به گا می رود. آن هم درست در زمان و مکان و شرایطی که حقش نبوده. می دانی دیبا، یک چیزهایی در وجود هر آدمی زیادی ست! کوچک است، اما زیادی ست. مسخره است، اما زیادی ست. همین چیز کوچک و مسخره یکهو مفهوم آدم را به کل عوض می کند. درست مانند همین o اضافی که برای Losing گذاشته ای مفهوم را می پیچانند. خوب می شود اول o های اضافی را کنار بگذاریم و بعد برای حفظ کردن چیزی که قدم به قدم ساخته شده کمی منطقی تر، عادلانه تر، درست تر و بجا تر فکر کنیم و تصمیم بگیریم
وقتی دوازده سالته مطمئنی باید دنیا رو عوض کنی / وقتی سیزده سالته قهرمان همه ی داستان ها و فیلم های دنیایی / وقتی چهارده سالته توی اینده ی بهترینی / وقتی پانزده سالته فکر می کنی با همه ی دنیا فرق خواهی داشت / وقتی شانزده سالته نقشه های زندگیت رنگین ، عشقت از همه ی ادم های دنیا بهتره / وقتی هفده سالت شد / وقتی هجده سالت شد / وقتی بیست سالت شد کم کم همه چی واقعی میشه / تو می خندی زندگی می کنی گهگاهی خوشحالی به اینده فکر می کنی اما تو هم مثل همه ی ادم های دیگه نه قهرمان میشی نه شاهزاده و نه عوض کننده ی دنیا / تو میشی یه ادم یا یه عالمه زندگی واقعی و آرزوهای فراموش شده !
پاسخحذفخیلی چیزها قدم به قدم ساخته می شوند دیبا: زندگی، آینده، نردبان، سرپناه، اندوخته و ... و یک رابطه دوستانه. این هم از همان چیزهایی ست که قدم به قدم ساخته می شود و یکهو به گا می رود. آن هم درست در زمان و مکان و شرایطی که حقش نبوده. می دانی دیبا، یک چیزهایی در وجود هر آدمی زیادی ست! کوچک است، اما زیادی ست. مسخره است، اما زیادی ست. همین چیز کوچک و مسخره یکهو مفهوم آدم را به کل عوض می کند. درست مانند همین o اضافی که برای Losing گذاشته ای مفهوم را می پیچانند. خوب می شود اول o های اضافی را کنار بگذاریم و بعد برای حفظ کردن چیزی که قدم به قدم ساخته شده کمی منطقی تر، عادلانه تر، درست تر و بجا تر فکر کنیم و تصمیم بگیریم
پاسخحذف