پس از سالهايي كه منتظر زمان بودم آنچنان بي شتاب گذشت كه در گمگشتگي اش شك كردم.
من كه در تظاهر انديشه مبدا هستي ام!
آيا در حركت تند واپسين سوال جا ماندم!؟
آيا اين وابستگي بدانجاست كه از آن من نيست؟!
و من بيهوده مي ترسم از گذر ثانيه هايي كه تو آنجا نشسته اي!
از من عبور كن تا بي عقربه شوم.
من كه در تظاهر انديشه مبدا هستي ام!
آيا در حركت تند واپسين سوال جا ماندم!؟
آيا اين وابستگي بدانجاست كه از آن من نيست؟!
و من بيهوده مي ترسم از گذر ثانيه هايي كه تو آنجا نشسته اي!
از من عبور كن تا بي عقربه شوم.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر