آن هنگام که تو بی خبر می گشتی،
من نگاهت می کردم.
تو میان درختان می دویدی
و من در میان برف ها...
سرد...
فقط نگاهت می کردم.
...
من آنجا بودم
ایستاده
قدم بر نمی داشتم
تو در میان درختان،
من در میانه ی سرما...
فقط نگاهت می کردم...
به تو
که جلوتر بیایی و گلوله ها را به سویت پرتاب کنم
...
گلوله های شادی برف
پرتاب های پر انرژی
تپش پرشتاب قلب
خنده های بخار زده
...
من ایستاده
تو می دویدی
نه دور می شدی و نه می آمدی...
من نگاه می کردم به تو
به برفی که در دستانم آب می شد
به ندانستن ات،
که چقدر دستان یخزدهء من تو را می خواست...
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر