فاصله

روزهایم پر اند از مشغله و پرکاری

بی وقفه و پشت هم می آیند

حتی ثانیه ای خالی نیست...

ای تویی که در هیچ کجا نمی گنجی!

چگونه در فاصله ی این یک دم ها نشسته ای

و دم از من می ربایی!؟